W Piśmie Świętym czytamy słowa „A sprawiedliwy z wiary żyć będzie.” Sprawiedliwość jest również w prawie cywilnym jednym z podstawowych pojęć etycznych i dotyczy zarówno pojedynczego człowieka, jak i ogólnego prawa działania instytucji państwowych i społecznych oraz panującego ustroju.
Czym jest wiara?
Wiara jest najważniejszym czynnikiem decydującym o duchowości człowieka. Człowiek mocno wierzący każdego dnia żyje zupełnie inaczej niż osoba niewierząca lub nawet taka trochę wierząca, czyli nie zimna ale i nie gorąca. Dla człowieka wierzącego Pan Bóg w Trójcy Świętej jest Najwyższą Wartością, która daje nie tylko spokój ducha, lecz również wzmacnia psychikę człowieka i wpływa bardzo pozytywnie na całokształt zdrowia fizycznego osoby wierzące i ufającej Panu Jezusowi. Gdyż człowiek wierzący wie, że zawsze ma oparcie w Panu Bogu, że nie jest sam i nawet w ciężkich okolicznościach ma na kogo liczyć, bo stoi za nim Osoba Najwyższa i Wszechmogąca, a przy tym Miłosierna. Ufa on swojemu Stwórcy i do niego się zwraca w dobrobycie i biedzie, w zdrowiu i w chorobie. I wtedy wierzącemu jest lekko i ze spokojem znosi wszystko, co go spotka na swojej życiowej drodze. I tego między innymi dotyczą słowa Ewangelii Świętej mówiące, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Bo rzeczywiście w dużym stopniu człowiek sprawiedliwy, którego cechuje prawe postępowanie może żyć z wiary. Prawe postępowanie wynika z kierowania się w swoim życiu Przykazaniami Bożymi i słowami Ewangelii Świętej.
Sprawiedliwość jako cnota
Sprawiedliwość z punktu widzenia religijnego jest wielką cnotą moralną, bo polega na prawym życiu względem Pana Boga i względem wszystkich bliźnich. Każdy człowiek rodzi się z naturalnie wrodzoną sprawiedliwością, choć niektórzy ludzie twierdzą, że genetyka też ma dużo do powiedzenia, lecz nie zawsze to się potwierdza. Każdy człowiek w zasadzie dąży do sprawiedliwości, bo przecież każdy z nas pragnie być sprawiedliwie traktowany, czy osądzany.
Sprawiedliwość jest jedną z cnót wiary ludzi wierzących i pokładających swoje nadzieje w Panu Bogu i w zbawczej ofierze Jezusa Chrystusa. To dzięki Bożemu Słowu zostajemy obdarzeni mądrością, która prowadzi nas ku zbawieniu poprzez wiarę. Pan Jezus nauczał, abyśmy mieli w sobie wiarę chociażby taką, jak ziarnko gorczycy, a już moglibyśmy przenosić góry, bo wszystko jest możliwe dla człowieka wierzącego.
Sprawiedliwość jest podstawową cnotą religijności uczciwym i prawym postępowaniem wobec Pana Boga i wobec ludzi. Jest pojęciem etycznym przypisującym również prawe postępowanie instytucjom, jak na przykład sądom, czy instytucjom społecznym, itd.
Ludzi mierzymy miara moralną i mówimy, że ten jest uczciwy i sprawiedliwy, a inny niekoniecznie. Lecz jacy my sami jesteśmy? Jeżeli wymagamy sprawiedliwości od innych ludzi, to my sami również musimy być ludźmi sprawiedliwymi. Bo co chcemy, aby nam inni czynili, to my sami także powinniśmy im to czynić. A nie wymagać od innych, a siebie rozgrzeszać. Pan Jezus nakazuje, aby nie szukać drzazgi w oku bliźniego, gdy nie widzi się belki w swoim oku.
Reasumując
Sprawiedliwość jest tematem poruszanym od czasów starożytnych. Dziś na świecie istnieją różne rodzaje sprawiedliwości, lecz cokolwiek by nie wziąć pod uwagę, to sprawiedliwość znaczy to sam, czyli etyczne i moralne postępowanie zgodne z nakazami Pana Boga, a także z prawem ustanowionym przez człowieka i obligującym ludzi do przestrzegania go w danym kraju. Sprawiedliwość w ujęciu Katolicyzmu polega na trwałej i stałej woli oddawania Panu Bogu i bliźniemu tego co mu się należy. A sprawiedliwość w ujęciu cywilnym nakazuje traktować wszystkich ludzi jednakowo i nikogo nie krzywdzić.
